เราจะไม่ปล่อยให้ “เวลาสูญเปล่า” นักเศรษฐศาสตร์ นักร้อง นักเต้น เชียร์ลีดเดอร์ จิตรกร ฯลฯ ล้วนเป็นหมวกใบที่ผลัดกันหยิบมาสวมใส่ในแต่ละช่วงเวลา แม้จะดูเหมือนไม่น่าจะเป็นไปได้ที่จะทำได้ทุกอย่าง แต่ด้วยการประยุกต์แนวคิดการจัดการทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดให้เกิดประโยชน์สูงสุด ตามแนวคิดเศรษฐศาสตร์มาใช้ในชีวิตประจำวัน เพราะทรัพยากรสำคัญที่สุดที่ทุกคนมีอยู่อย่างเท่ากันก็ คือ “เวลา” นั่นเอง